Tuna ilk arabasını çok sevdi. Ayakta tutarak ilerlemek için hala biraz küçük. Tam dengesini sağlayamıyor. Ama üzerinde çok güzel oturuyor. Ayaklarını da öne doğru uzatıp sürdüğümüzde çok eğleniyor. Tabi bizim bel ağrıları arttı bu arada. Eğilerek sürmek çok zor :))
Eşimle, oğlumla, geniş ailemizle ve dostlarımızla birlikte mutlu ve huzurlu bir hayat süren, yeni annelik deneyimiyle dünyası renklenen yorgunluklardan ve iş stresinden yılmayan anne, eş, evlat ve dost...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder